«اِنَّ الَّذِین یَتْلُونَ کِتَابَ اللَّهِ وَ اَقَامُوا الصَّلَوةَ وَ أنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرّا وَ عَلاَنِتَهً یَرجُونَ تِجَارَةً لَّنْ تَبُورَ»

کسانى که کتاب الهى را تلاوت مى‏کنند و نماز را بر پا مى‏دارند و از آنچه به آنها روزى داده‏ایم، پنهان و آشکار انفاق مى‏کنند، تجارت پر سودى را امید دارند که نابودى و کساد در آن نیست.

تلاوت به معنى قرائت و سرسرى خواندن خالى از تفکر و اندیشه نیست، بلکه باید

    1- تفسیرالمیزان، ج 9، ص 11.

2- سوره اعراف آیه 170.

    3- المیزان، ج 8، ص 389.

4- سوره فاطر، آیه 29.

سرچشمه فکر باشد. فکرى که سرچشمه عمل صالح گردد، عملى که از یکسو انسان را به خدا پیوندد دهد، که مظهر آن نماز است و از سوى دیگر به خلق خدا پیوند دهد، که مظهر آن انفاق است.

اقامه نماز به معناى تداوم در به جا آوردن آن و محافظت از ترک نشدن آن است، اگر این محافظت را به عمل آورند، تجارتى پر سود و بدون کساد خواهند داشت.

نماز حس مسئولیت را تقویت مى‏کند

نماز حس مسئولیت پرهیزکارى، خدا ترسى و حق‏شناسى را در انسان زنده و تقویت مى‏کند، او را به یاد خدا و دادگاه عدل او مى‏اندازد، گرد و غبار خود پسندى و خودپرستى را از صفحه دل او مى‏شوید و او را از جهان محدود و آلوده دنیا به جهان ماوراء طبیعت به عالم پاکیها و نیکیها متوجه مى‏سازد و او را از تقلید کورکورانه از نیاکان و انواع گناهان باز مى‏دارد.

قرآن کریم از قول بنى اسرائیل مى‏فرماید:

«قَالُوا یَا شُعَیْبُ اَصَلَواتُکَ تَأمُرُکَ أنْ نِتْرُکَ مَا یَعْبُدُ أَبَاؤُنَا⁽¹⁾» گفتند اى شعیب آیا نمازت تو را دستور مى‏دهد، که ما آنچه را پدرانمان مى‏پرستیدند، ترک گوئیم.

در واقع بنى‏اسرائیل، تمام دین خدا را که حضرت شعیب به آنها ارائه مى‏کرد، در قالب نماز او به وضوح، آشکار مى‏دیدند.

    1- سوره هود آیه 87.

(102)

نماز موجب خشیت الهى است

«اِنَّمَا تُنْذِرُ الَّذیِنَ یَخْشَونَ رَبَّهُمْ بِاْلغَیْبِ وَ اَقَامُوا الصَّلوةَ وَ مَنْ تَزَکَّى فَاِنَّماُ یَتَزَکَّى لِنَفْسِهِ وَ اِلَى اللَّهِ اُلمَصِیرُ⁽¹⁾» تو فقط کسانى را انذار مى‏کنى که از پروردگار خود در پنهانى مى‏ترسند و نماز را بر پا مى‏دارند و هر کس تقوى و پاکى پیشه کند، نتیجه آن به خودش باز مى‏گردد و بازگشت همگان به سوى خداست.

انذارهاى پیامبر، تنها در دلهاى آماده اثر مى‏گذارد. تا در دل خوف خدا نباشد و در نهان و آشکار احساس مراقبت یک نیروى معنوى بر خود نکند و با انجام نماز که قلب را زنده مى‏کند و به یاد خدا وا مى‏دارد به این احساس درونى مدد نرساند، انذارهاى انبیاء و اولیاء خدا بى‏اثر خواهد بود.

نماز یکى از ویژگیهاى پرهیزکاران است

یکى از ویژگیهاى پرهیزکاران، این است که نماز به پا مى‏دارند «یُقِیمُونَ الصَّلوةَ⁽²⁾»نماز که رمز ارتباط با خداست، مؤمنانى را که به ملکوت راه یافته‏اند، در یک رابطه دائمى و همیشگى با آن مبدأ بزرگ آفرینش، نگاه مى‏دارد و لذا تسلیم جباران و ستمگران نمى‏شوند و فکر و عمل و گفتار او خدائى مى‏شود. از آیه شریفه «لَارَیْبَ فِیِه هُدىً لِلْمتَّقیِنَ⁽³⁾» استفاده مى‏شود که، این خداوند متعال است که، توفیق اقامه نماز و هدایت را به ایشان داده است در واقع متقین داراى دو هدایتند، یک هدایت اوّلى که بواسطه آن متقى شدند و یک هدایت دیگر، که خداى سبحان به پاس تقوایشان به ایشان کرامت فرمود⁽⁴⁾».

    1- سوره فاطر آیه 18.

    2- سوره بقره آیه 3.

    3- سوره بقره آیه 2.

4- المیزان، ج 1، ص 70.

http://www.mohsenzade.com